ആദ്യം എഴുതിയത് അവള്‍ക്കു വേണ്ടി ആണ് ... ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നും നാല് വരി .. പ്രണയത്തിന്റെ സുഖമുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിച്ച നാല് വരി പ്രണയ കവിത. അവള്‍ അത് വാങ്ങി വായിക്കവേ എന്റെ ഹൃദയം മിടിച്ചു വല്ലാതെ ..അവളുടെ മറുപടിക്ക് വേണ്ടി ...
" നന്നായിടുണ്ട് .. ഇനിയും എഴുതണം കേടോ. എന്തായാലും ഞാന്‍ ഇത് എടുക്കുവാ .. വീട്ടില്‍ എല്ലാരേം കാണിക്കാം .. അച്ഛനു കവിതയൊക്കെ വലിയ ഇഷ്ടാ ..."
മനസ്സില്‍ പൊട്ടാന്‍ നിന്നത

് ലഡ്ഡു എന്നാണ് ഞാന്‍ കരുതിയത്‌ പൊട്ടിയപ്പോള്‍ മനസിലായി അത് ചുമ്മാ എന്റെ മനസ്സ് നീറ്റിക്കാന്‍ ഒരു ഓലപ്പടക്കം ആയിരുന്നു എന്ന് ....
ചെയ്യാന്‍ പാടില്ലാത്തത് ചെയ്തപ്പോള്‍ ഒരു വിഷമം...വൈകിയില്ല ഒരു കടലാസില്‍ മാപ്പ് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും വേണ്ടി എഴുതി ..
" പഠിക്കുന്ന നേരത്ത് ഓരോന്ന് കുത്തി കുറിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കും .. ഹും ..എന്തായാലും നന്നായി എഴുതിയിടുണ്ട്‌ .... പക്ഷെ ഇപ്പൊ ഈ എഴുത്തും കോപ്പും ഒന്നും വേണ്ട .. ഇരുന്നു പഠിക്കാന്‍ നോക്ക് ...."
ക്രിസ്മസ് നു ചേച്ചിക്ക് വേണ്ടി ഒരു കാര്‍ഡ്‌ അയച്ചു .. മനോഹരമായ രണ്ടു വരികള്‍ അതില്‍ എഴുതി ചേര്‍ക്കാന്‍ മറന്നില്ല ..
" ഡാ എനിക്ക് അത് ഒന്നും മനസിലായില്ല ..ഒരു മാതിരി സാഹിത്യം ......"
സങ്കടം സന്തോഷം ... അങ്ങിനെ ഒരുപാട് എഴുതി , ഏട്ടന്, കുറെ സംശയങ്ങളും ചോദ്യങ്ങളും ... മറുപടി ഇതായിരുന്നു
" നീ നല്ല ഒരു എഴുത്തുകാരന്‍ ആണ് ..."
അതോടെ നിര്‍ത്തി എന്ന് കരുതരുത് ..എഴുതി ....വീണ്ടും .. അയച്ചു കൊടുത്തു
അതിനു മാത്രം മറുപടി കിട്ടി
" പ്രസിദ്ധീകരണ യോഗ്യമാല്ലാത്തതിനാല്‍ ഇത് തിരിച്ചു അയക്കുന്നു ..."
പൊട്ടാന്‍ ഇനി ലഡ്ഡുവും ഓലപ്പടക്കവും ഇല്ലാത്തതു കാരണം ഞാന്‍ പേനക്ക് ക്യാപ് ഇട്ടു ..നിര്‍ത്തി .... ! ഇനി ഇല്ല ...:-)