സാറ ജോസഫ്‌ - ആതി
====================
ആദിയില്‍ രൂപപെട്ട ഒരു ഒരു ജനതയുടെ ജല ജീവിതം " ആതി" ഓരോ വാക്കുകളും , നമ്മുടെ മനസ്സില്‍ കുടഞ്ഞിടുന്നത് നാളെയെ കുറിച്ചുള്ള ആധി ... ഓര്‍മയില്‍ പണ്ടെങ്ങോ കണ്ടു മറന്ന തെളിനീര്‍ തടാകങ്ങള്‍ ... ആതി .. ഒരു ജനതയുടെ ജല ജീവിതം ... നാളേക്ക് ഒന്നും കരുതി വെക്കാതെ പ്രകൃതിയെ ഇന്നിനു വേണ്ടി മാത്രം ഉപയോഗിക്കുന്ന ജനതയോട് " ആതി" ചോദിക്കുന്നു " അടങ്ങാത്ത വിശപ്പ് ഒടുക്കാന്‍ മക്കള
====================
ആദിയില്‍ രൂപപെട്ട ഒരു ഒരു ജനതയുടെ ജല ജീവിതം " ആതി" ഓരോ വാക്കുകളും , നമ്മുടെ മനസ്സില്‍ കുടഞ്ഞിടുന്നത് നാളെയെ കുറിച്ചുള്ള ആധി ... ഓര്‍മയില്‍ പണ്ടെങ്ങോ കണ്ടു മറന്ന തെളിനീര്‍ തടാകങ്ങള്‍ ... ആതി .. ഒരു ജനതയുടെ ജല ജീവിതം ... നാളേക്ക് ഒന്നും കരുതി വെക്കാതെ പ്രകൃതിയെ ഇന്നിനു വേണ്ടി മാത്രം ഉപയോഗിക്കുന്ന ജനതയോട് " ആതി" ചോദിക്കുന്നു " അടങ്ങാത്ത വിശപ്പ് ഒടുക്കാന്‍ മക്കള
്‍ക്ക് ഉള്ളതും കൂടി വിളംബുമോ എന്ന്"? പ്രകൃതിയുടെ പൂജ മുറിയിലേക്ക് പുരോഹിതന്‍ വരുന്നത് സഞ്ചിയില്‍ നിറച്ച പല ദേവന്മാരോടൊപ്പം ... ഇഷ്ട രൂപ പ്രതിഷ്ഠ ... കുന്നു കൂടുന്ന സ്വര്‍ണവും പൈസവും ... അതിനു മുന്നില്‍ ദേവന് തന്നെ പോലും കാത്തു സൂക്ഷിക്കാന്‍ പറ്റാതെ വരുമ്പോള്‍ .. പൂട്ടി ബന്ധവസാക്കിയ മുറിയില്‍ തന്റെ ജനതയെ കാത്തു രക്ഷിക്കാന്‍ എങ്ങിനെ കഴിയും ....
അവര്‍ നല്ല പൊക്കാളി നെല്ലിന്റെ ചോറുണ്ടു ..മുങ്ങി തപ്പി എടുത്ത കക്കയും മീനും കറിയാക്കി ... തെളി നീര്‍ തടാകങ്ങളില്‍ മുങ്ങി നിവര്‍ന്നു ... ഒരു ജനതയുടെ ജല ജീവിതം .. നാളെയെ കുറിച്ചും പറഞ്ഞു വെക്കുന്നു സാറ ജോസഫ്‌ ..കുമിഞ്ഞു കൂടുന്ന മാലിന്യം ... ജലത്തിന് വേണ്ടി ഉള്ള യുദ്ധം .....
" ആതി " അതി മനോഹരമായ ഒരു നോവല്‍ .. ഒരു കവിത പോലെ .......അല്ല ., ഒരു തെളിനീര്‍ ഒഴുക്ക് പോലെ ... "ആതി" .
വായിച്ചു കഴിഞ്ഞു ഞാന്‍ " ആതി' യെ ഒന്ന് ചുംബിച്ചു ..പിന്നെ കണ്ണടച്ചു ഇരുന്നു .....
ഓര്‍മയില്‍ ഒരു ബാല്യം ... കര്‍ക്കിട മഴയില്‍ വെള്ളം മുങ്ങുന്ന, വെള്ളാമ്പല്‍ പൂക്കുന്ന ... പാടം ... പടിഞ്ഞാറെ മുറ്റത്ത്‌ വലിയ ചെമ്പ് കലത്തില്‍ പുഴുങ്ങുന്ന നെല്ലിന്റെ മനം മയക്കുന്ന ഗന്ധം ......
പ്രളയ ജലത്തിന് ശേഷം ആലിലയില്‍ ഒരു കുരുന്നു തമ്പുരാന്‍ ഒഴുകി വരും .. പുതിയൊരു ജനതക് വേണ്ടി ..അവര്‍.. ; ആ പുതിയ ജനത... തമ്പുരാനെ മനസ്സില്‍ പ്രതിഷ്ടിക്കും .. അവര്‍ നീര്തടാകങ്ങളില്‍ മുങ്ങി . ചെറു മീനും കക്കയും അന്നെക്കുള്ളത് മാത്രം വാരി എടുക്കും.. കൂട്ട് ചേര്‍ന്ന് വിളയിച്ച പൊക്കാളി നെല്ലിന്റെ ചോറ് ഉണ്ണും .. തെളി നീര്‍ തടാകങ്ങളില്‍ നിന്ന് വെള്ളം കോരി കുടിക്കും ... അവര്‍ക്ക് വേണ്ടി മഞ്ഞു കാലത്ത് മഞ്ഞും , മഴക്കാലത്ത്‌ മഴയും , വേനല്‍ കാലത്ത് വെയിലും ഉണ്ടാകും .. കൂരിരുട്ടില്‍ അവര്‍ ആരെയും പേടിക്കാതെ പാടത്തും പറമ്പിലും കിടന്നു ഇണ ചേരും ... ഒരു വെയില്‍ ഏറ്റാല്‍ വാടാത്ത , ഒരു മഞ്ഞോ മഴയോ കൊണ്ടാല്‍ പനിക്കാത്ത അവരുടെ കുട്ടികള്‍ .. പാടത്തും പറമ്പില്‍ നടന്നു തിമിര്‍ക്കും ..
"ആതി" വായിച്ചിരിക്കേണ്ട ഒരു നോവല്‍ ...
അവര്‍ നല്ല പൊക്കാളി നെല്ലിന്റെ ചോറുണ്ടു ..മുങ്ങി തപ്പി എടുത്ത കക്കയും മീനും കറിയാക്കി ... തെളി നീര്‍ തടാകങ്ങളില്‍ മുങ്ങി നിവര്‍ന്നു ... ഒരു ജനതയുടെ ജല ജീവിതം .. നാളെയെ കുറിച്ചും പറഞ്ഞു വെക്കുന്നു സാറ ജോസഫ്‌ ..കുമിഞ്ഞു കൂടുന്ന മാലിന്യം ... ജലത്തിന് വേണ്ടി ഉള്ള യുദ്ധം .....
" ആതി " അതി മനോഹരമായ ഒരു നോവല്‍ .. ഒരു കവിത പോലെ .......അല്ല ., ഒരു തെളിനീര്‍ ഒഴുക്ക് പോലെ ... "ആതി" .
വായിച്ചു കഴിഞ്ഞു ഞാന്‍ " ആതി' യെ ഒന്ന് ചുംബിച്ചു ..പിന്നെ കണ്ണടച്ചു ഇരുന്നു .....
ഓര്‍മയില്‍ ഒരു ബാല്യം ... കര്‍ക്കിട മഴയില്‍ വെള്ളം മുങ്ങുന്ന, വെള്ളാമ്പല്‍ പൂക്കുന്ന ... പാടം ... പടിഞ്ഞാറെ മുറ്റത്ത്‌ വലിയ ചെമ്പ് കലത്തില്‍ പുഴുങ്ങുന്ന നെല്ലിന്റെ മനം മയക്കുന്ന ഗന്ധം ......
പ്രളയ ജലത്തിന് ശേഷം ആലിലയില്‍ ഒരു കുരുന്നു തമ്പുരാന്‍ ഒഴുകി വരും .. പുതിയൊരു ജനതക് വേണ്ടി ..അവര്‍.. ; ആ പുതിയ ജനത... തമ്പുരാനെ മനസ്സില്‍ പ്രതിഷ്ടിക്കും .. അവര്‍ നീര്തടാകങ്ങളില്‍ മുങ്ങി . ചെറു മീനും കക്കയും അന്നെക്കുള്ളത് മാത്രം വാരി എടുക്കും.. കൂട്ട് ചേര്‍ന്ന് വിളയിച്ച പൊക്കാളി നെല്ലിന്റെ ചോറ് ഉണ്ണും .. തെളി നീര്‍ തടാകങ്ങളില്‍ നിന്ന് വെള്ളം കോരി കുടിക്കും ... അവര്‍ക്ക് വേണ്ടി മഞ്ഞു കാലത്ത് മഞ്ഞും , മഴക്കാലത്ത്‌ മഴയും , വേനല്‍ കാലത്ത് വെയിലും ഉണ്ടാകും .. കൂരിരുട്ടില്‍ അവര്‍ ആരെയും പേടിക്കാതെ പാടത്തും പറമ്പിലും കിടന്നു ഇണ ചേരും ... ഒരു വെയില്‍ ഏറ്റാല്‍ വാടാത്ത , ഒരു മഞ്ഞോ മഴയോ കൊണ്ടാല്‍ പനിക്കാത്ത അവരുടെ കുട്ടികള്‍ .. പാടത്തും പറമ്പില്‍ നടന്നു തിമിര്‍ക്കും ..
"ആതി" വായിച്ചിരിക്കേണ്ട ഒരു നോവല്‍ ...
No comments:
Post a Comment